Een stage-ervaring
Regelmatig ontvangen wij verzoeken van studenten om de mogelijkheid een stage te doen, in het kader van hun opleiding. Meestal gaat het om een stage vanuit de opleiding Geestelijke verzorging/geestelijke begeleiding/pastoraat. Onlangs heeft eerstejaarsstudente Christa Roelofsma haar snuffelstage gelopen op onze werkplek in Kanaleneiland. We vroegen haar naar haar ervaringen. Hoe heeft zij haar stage beleefd? Wat heeft zij geleerd? Zij schrijft hierover het volgende.
In de tijd dat ik acht jaar lang min of meer aan bed gebonden was door pijn, was ik vaak eenzaam. Wanneer er wel iemand aanwezig was, was dit voor mij heel waardevol. Alleen al door een vriendelijke glimlach voelde ik even alsof mijn bestaan erkend werd en niet alleen mijn pijn of probleem. Vandaar dat toen ik voor mijn theologie opleiding een snuffelstage bij het buurtpastoraat in Kanaaleiland mocht lopen, ik heel verbaasd was toen ik leerde dat pure aanwezigheid een wetenschappelijke theorie is die wordt toegepast in de praktijk. Door mijn eigen ervaringen kon ik de theorie mij gauw eigen maken.
Voor ik het wist liep ik heel anders door de buurt van Kanaleneiland. Veel bewuster van mijn aanwezigheid liep ik door de straten, waarbij ik veel vriendelijke glimlachen en begroetingen heb mogen ontvangen en terug heb mogen geven. Uit eigen ervaring wist ik hoeveel dat voor iemand kon betekenen. Op een gegeven moment tijdens één van mijn buurtwandelingen, ontmoette ik op straat een mevrouw die haar boodschappen had laten vallen. Door mijn toevallige aanwezigheid (maar bewuste presentie), raakten we aan de praat. De mevrouw merkte mijn Indonesische achtergrond op. Aangezien Indonesië het grootste moslimland is, raakten wij aan de praat over geloof. Voor ik het wist, zat ik bij haar thuis in een voor mij hele nieuwe Arabische wereld en sprak ze met mij over zeer persoonlijke kwesties alsof we elkaar altijd al kenden. Ik mag altijd nog terug komen, zei ze. Uiteraard zou ik daar zeker gebruik van hebben gemaakt als dit mijn werk zou zijn. Het voelde voor mij als een ingang tot de buurt doordat ik de presentie techniek had toepast.
Dit was één van de vele ervaringen die ik heb mogen meemaken tijdens mijn buurtwandeling. Door na de buurtwandeling telkens alle ervaringen geordend in een verslag op te schrijven, besefte ik mij beter wat ik had meegemaakt of wat er was gebeurd. Hieruit ontstonden vragen, twijfels of nieuwe inzichten. Gelukkig kon ik mijn ervaringen en verslagen altijd nabespreken met mijn stagebegeleider Titus Schlatmann. Zo’n gesprek gaf mij een verdiepend inzicht, voornamelijk over mijzelf. Eén zo’n inzicht ging over evangeliseren. Voor een introvert iemand als ik worstelde ik met mijn beeld dat een goede theoloog een luid evangeliserend theoloog is. Wie bereikt nu mensen als je te verlegen en onzeker bent om te spreken, laat staan te evangeliseren, dacht ik. Voor mijn stage was ik mij bewust van de kracht van de aanwezigheid van anderen en van God, maar niet die van mij. Nu heb ik ervaren dat God mijn aanwezigheid kan gebruiken om zijn aanwezigheid te laten zien. Uit enkel mijn aanwezigheid ontstaan reacties en door trouw liefdevol aanwezig te blijven en te reageren ontstaat er een soort kettingreactie die een helend effect kan hebben op anderen. Door nu bewust te zijn van de waarde van mijn aanwezigheid voor God weet ik wat mijn manier van evangeliseren kan en zal zijn. En daar ben ik heel blij mee!