Enige tijd geleden is het jaarverslag 2020 verschenen en op de post gedaan naar onze relaties. Het is een weerslag van een jaar waarin het voor iedereen aanpassen was aan de gewijzigde omstandigheden. De impact van Corona was groot. Daarover schreven we al eerder.
De drukuitgave heeft naast het zakelijk verslag ook de verhalen waarin de buurtpastores voorbeelden uit de praktijk van hun werk delen. In de webversie worden deze delen niet gepubliceerd om de privacy van de contacten zo optimaal mogelijk te beschermen. Een drukexemplaar kan aangevraagd worden info@buurtpastoraatutrecht.nl
Favoriete dag
door buurtpastor Rutger van Breemen
Samen met Ali, een jongen van 10, zit ik aan de grote tafel in de speeltuin in de buurt. Ik ken Ali al een tijd en we hebben soms ineens verrassende gesprekjes. Meestal probeert hij een beetje de stoere jongen te zijn, maar af en toe komt hij ineens los en ontstaat er een hartstikke leuk gesprek. We hebben het dan over dingen die hij leuk vindt om te doen, of juist spannend. Hij vertelt me dan geheimen of dingen waar hij mee worstelt. En ik vertel hem dan over dingen die ik meegemaakt heb die ik ook spannend of moeilijk vond. Vandaag ontstond er ook weer zo’n spontaan gesprek.
We hebben besloten om samen een kop thee te gaan drinken; daar hadden we allebei zin in. Terwijl ik het water in de waterkoker doe haalt Ali het theezakje uit de verpakking. Het is zo’n theezakje met een vraag op het labeltje voor een goed gesprek boven een kopje thee. Het is altijd leuk om die vragen met kinderen te bespreken; ze komen soms met heel verrassende antwoorden. Dus ik vraag hem: ‘Ali, wat staat er op het theezakje?’ Ali leest hardop de vraag op het labeltje voor: “Wat is jouw favoriete dag van het jaar?” ‘Das een makkie!’ zegt hij, ‘mijn verjaardag natuurlijk! En wat is jouw favoriete dag, Rutger?’ Ik moet even nadenken en zeg dan: ‘Ik denk….de zaterdag van Pasen.’ ‘Oh? Waarom?’ vraagt hij nieuwsgierig. ‘Omdat ik Pasen een heel groot feest vind en op de zaterdagavond vieren we dat in de kerk. En ook omdat dan de vastentijd eindigt’. ‘Vasten jullie?!’ vraagt Ali verbaasd. Ik knik: ‘Ja zeker.’ ‘Echt?? Net als wij? Wat doen jullie dan?’ Ik vertel hem over de veertigdagentijd en hoe katholieken dan sober proberen leven, zich extra richten op gebed en naastenliefde en dan bepaalde dingen (ik noem snoep en koek als voorbeeld) laten staan. ‘Maar…dat is toch helemaal geen vasten?!’ zegt Ali, ‘je mag overdag gewoon eten! Das hartstikke makkelijk.’ Turhan, een andere jongen van 11, heeft mee zitten luisteren en vraagt me: ‘Maar dan mag je dus al die tijd geen snoepjes en koekjes?’ ‘Nee,’ antwoord ik, ‘alle extraatjes laat ik dan staan.’ ‘Helemaal niks lekkers?! Wij mogen tenminste ’s nachts gewoon eten wat we willen!’ Hij kijkt Ali aan en zegt: ‘Dan is wat hij doet heus ook wel vasten, hoor! Maar moeilijk op een andere manier!’ Mohammed denkt er even over na en knikt dan: ‘Ja… dat is inderdaad ook wel moeilijk ja…ik zou dat echt niet kunnen! Ik ben blij dat ik gewoon mag eten ’s avonds!’ Hij gooit een derde klontje suiker in zijn thee en begint over een voetbal-computerspel.
Exposure Kanaleneiland
Na de afbouw van zijn betrokkenheid in Rivierenwijk heeft buurtpastor Titus Schlatmann samen met team, directeur en bestuur van de Stichting Buurtpastoraat een oriëntatie gedaan voor inzet in een nieuwe buurt. Dit heeft nu geleid tot de start van een exposure in Kanaleneiland-Zuid, met name in het gebied waar groot onderhoud aan de woningen de komende tijd zal starten. Een exposure is een periode waarin de buurtpastor zonder agenda zich in een gebied begeeft om zicht te krijgen op wat er bij en voor de mensen speelt. Naast de exposure door Titus voert de Stichting overleg met de woningbouwvereniging over de mogelijkheden van het optrekken met de bewoners die een steuntje kunnen gebruiken in de voor hen hectische periode.