Heeft u ook €190,- ontvangen voor uw energierekening maar heeft u dit eigenlijk niet nodig? Wij kennen buurtbewoners die het heel hard nodig hebben.
Het Buurtpastoraat heeft een ‘pechpot’ waaruit we buurtbewoners steunen in geval van pech of als een financiële regeling lang op zich laat wachten.
Als buurtpastores komen wij dagelijks in aanraking met bewoners die financieel in de knel zitten. Door gestegen energiekosten, of omdat er een onverwachte uitgave is. Utrecht kent veel regelingen. Daar doen we uiteraard altijd een beroep op. Vaak duurt het even voordat dat geregeld is. En dan zijn we blij dat er een ‘pechpot’ is. Voor bijvoorbeeld 50 euro boodschappengeld, OV- tegoed of een snel voorschot in een betalingsregeling.
En nu wordt het Kerst en zouden we ook graag een aantal mensen een onverwachte verrassing, een extraatje gunnen. Samen met een kaars en kaart ter bemoediging.
We kennen de buurtbewoners goed, het gaat om mensen als Karel en Ilona (zie hun verhaal hieronder). We weten dat een extraatje met Kerst direct goed terecht komt. Als een lichtje in de duisternis.
Doet u mee? De pechpot kan alle extra giften goed gebruiken.
U kunt uw energietoeslag of zoveel als u kunt missen storten op: NL21 RABO 0348125305 t.n.v. Stichting Buurtpastoraat Utrecht, ovv ‘pechpotgift’. Het Buurtpastoraat heeft een ANBIverklaring.
Dankuwel!
Misschien heeft u vragen, neem dan gerust contact met ons op.
——————————————————————————–
De pechpot
De pechpot is een klein fonds dat verbonden is aan het Buurtpastoraat Utrecht. Het wordt gevuld met giften van fondsen en donateurs. Utrecht kent veel regelingen en ook noodfondsen. Daar doen we uiteraard altijd een beroep op. Vaak duurt het even voordat dat geregeld is. En dan zijn we blij dat er ter overbrugging een ‘pechpot’ is. Een commissie van buurtpastores en twee externe vrijwilligers bekijkt per aanvraag of en hoe ‘de pechpot’ bij kan dragen.
——————————————————————————————————–
Karel en Ilona
Sinds het energiecontract van Karel en Ilona variabel is geworden zijn de kosten de pan uit gestegen. ‘We doen alles zo zuinig mogelijk’, vertellen ze. ‘We branden veel waxinelichtjes en doen ’s avonds pas de verwarming aan’, zegt Ilona. ‘En we koken natuurlijk niet elke dag!’, vult Karel aan. Ik schrik van de vanzelfsprekendheid waarmee ze aangeven niet elke dag te koken, alsof dat een enorme luxe is. Karel vertelt dat ze drie keer per week warm eten en dat ze het verder met brood doen. ‘Dat scheelt in de gaskosten maar ook in de boodschappen.’ Ilona kijkt er triomfantelijk bij. ‘De meiden moesten er wel even aan wennen, maar die hoor je nu ook niet meer.’ Ondanks alle bezuinigen kunnen ze de rekeningen niet meer betalen. Ik bewonder Karel en Ilona om hun daadkracht maar tegelijk vind ik het ook enorm schrijnend. De energiebijdrage van de gemeente blijkt niet voldoende en ik stel voor om een bijzondere bijstand bij de Gemeente aan te vragen voor de energiekosten. Dit is een enorme klus door de hoeveelheid aan bewijsstukken die ingestuurd moeten worden. Daarbij geldt er een beslis termijn van acht weken. In de tussentijd vraag ik boodschappengeld aan uit de pechpot. Twee dagen later is het boodschappengeld er. Ilona en Karel zijn ontzettend opgelucht: ‘We kunnen weer even ademen, hopelijk beslist de gemeente ook positief!’