Categorie: Nieuwtjes

Afscheid
Robin de Jong, buurtpastor in de Rivierwijk, heeft in april afscheid genomen van de bewoners, de buurt en het Buurtpastoraat.
Hij is begonnen in een bijzondere tijd, toen er beperkingen waren in evenementen en strakke richtlijnen rond ontmoetingen.
Dat heeft hem gelukkig niet gehinderd om met een aantal bewoners een goede band op te bouwen.  Bij sommige buurtbewoners kwam hij regelmatig thuis. Ook was hij te vinden in buurthuis de Nieuwe Jutter, bij de Voedselbank, Café Kobus of de speeltuinen in de wijk.
Zeker na de coronaperiode en er weer volop contacten konden zijn bezocht Robin met regelmaat bewoners thuis.  Ze werden gezien en gehoord.
Robin heeft een oog voor detail en beeld en kon prachtige foto’s maken die in de afgelopen twee verhalenbundels zijn gebruikt.
We wensen Robin heel veel succes, plezier en wijsheid bij zijn volgende stappen en hele veel dank voor je inzet en inbreng Robin!

In de woorden van Robin zelf:
Ik heb in de afgelopen 2,5 jaar een hele bijzondere functie bij Stichting Buurtpastoraat mogen beoefenen.
De functie daagt uit om bewoners uit de stad op een heel andere wijze te leren kennen. Namelijk als je directe naaste, als iemand die het toelaat een vertrouwensband met je op te bouwen. Je leeft met iemand mee, en leert wat er steeds voor diegene op het spel staat, wat telt, wat nodig is. Je probeert met elkaar stapjes te maken. Ik kijk terug op het goede contact met aantal bijzondere bewoners uit Rivierenwijk. Deze mensen zullen mij nog lang bijblijven. Ik heb ook veel over mijzelf en mijn functioneren als professional geleerd bij het Buurtpastoraat. Ik heb veel stapjes gemaakt in het ontwikkelen van mijzelf als buurtpastor. Al die bagage neem ik mee naar een volgende uitdaging. Ik wil mij breed gaan oriënteren om alle mogelijkheden even open te houden, maar door deze en eerdere ervaringen ligt mijn hart wel bij het pastoraat. Ik wens iedereen betrokken bij het Buurtpastoraat het beste toe en een goede toekomst! 

In memoriam Piet Rentinck

Op woensdag 16 maart is overleden de zeer eerwaarde heer Petrus Albertus Gerardus Rentinck, in de kring van het Buurtpastoraat Utrecht en van vele anderen gewoon Piet Rentinck.

Piet is een kind van Utrecht, in het bijzonder van de wijken rondom de toenmalige Nicolaaskerk, de huidige Nicolaas-Monica. Precies de plek zijn waar het buurtpastoraat Utrecht sinds  2009 als stichting onderdak heeft gevonden. Mede met steun van Piet, destijds vicaris-generaal van het Aartsbisdom Utrecht, heeft het buurtpastoraat in het begin van de jaren negentig een start gemaakt met haar presentie in de stad Utrecht. Piet onderkende het belang van een diaconale aanwezigheid van de kerk in wijken en buurten waar het leven van veel mensen niet gemakkelijk is. Wie Piet niet goed kent zal wel eens verbaasd hebben gekeken dat deze rustige, bescheiden en soms wat introverte priester zo gespitst was op het sociaal-maatschappelijk belang van kerk en geloof. Niet in de eerste plaats om op deze manier de maatschappelijke relevantie van kerk en geloof aan te tonen, maar vooral vanwege zijn diepgewortelde spiritualiteit. Een spiritualiteit die niet alleen werd gevoed door de oude kerkvaders, die hij tijdens zijn studie in Rome goed had leren kennen, maar ook door moderne kerkvaders zoals de priester Alphons Ariëns, die zich eind 19^e en begin 20^e eeuw in Twente sterk maakte voor de arbeiders. Deze kant van zijn spiritualiteit werd ook gevoed door zijn lidmaatschap van het Platform Diaconale Ecclesiologie. Dit platform was een ontmoetingsplek van  enerzijds priester- en lekenarbeiders van de Calamagroep, werkzaam in Latijns-Amerika, de Filipijnen en Rotterdam én theologiedocenten en pastores, denkend en werkend ten behoeve van een diaconale kerk. Vanuit die betrokkenheid heeft Piet als bisdommelijk verantwoordelijke voor de diakenopleiding zich altijd sterk gemaakt voor een sociaal-maatschappelijk profiel van diakens en minder voor een profiel dat sterk binnenkerkelijk gekleurd is.

Toen de huidige bisdomstaf het niet meer noodzakelijk vond om het buurtpastoraat voort te zetten onder de verantwoordelijkheid van het dekenaat en bisdom was het niet merkwaardig dat Piet van harte heeft meegewerkt bij het inrichten van het Buurtpastoraat als Stichting. Dit belangrijke werk moest voortgezet worden. Hij is bestuurslid geworden in die soms moeilijke startfase. Hij is altijd in dit werk blijven geloven, vooral als een vorm van  kerkelijke presentie.  Ondanks dat de formele banden met het bisdom werden doorgesneden, benadrukte hij het behoud van de banden met de parochies en de religieuzen in de stad.  Ik herinner mij uit die tijd dat de regelmatige gesprekken met religieuzen en parochies vaak ervaren werden als een vorm van zending vanuit de kerk.

Het buurtpastoraat zal zich de inzet van Piet voor deze vorm van pastoraat dankbaar blijven herinneren.
Moge Piet rusten in de vrede van de Eeuwige.

Bernard Höfte, oud-bestuurslid

Heeft u ook €190,- ontvangen voor uw energierekening maar heeft u dit eigenlijk niet nodig? Wij kennen buurtbewoners die het heel hard nodig hebben.

Het Buurtpastoraat heeft een ‘pechpot’ waaruit we buurtbewoners steunen in geval van pech of als een financiële regeling lang op zich laat wachten.
Als buurtpastores komen wij dagelijks in aanraking met bewoners die financieel in de knel zitten. Door gestegen energiekosten, of omdat er een onverwachte uitgave is. Utrecht kent veel regelingen. Daar doen we uiteraard altijd een beroep op. Vaak duurt het even voordat dat geregeld is. En dan zijn we blij dat er een ‘pechpot’ is.  Voor bijvoorbeeld 50 euro boodschappengeld, OV- tegoed of een snel voorschot in een betalingsregeling.

En nu wordt het Kerst en zouden we ook graag een aantal mensen een onverwachte verrassing, een extraatje gunnen. Samen met een kaars en kaart ter bemoediging.
We kennen de buurtbewoners goed, het gaat om mensen als Karel en Ilona (zie hun verhaal hieronder). We weten dat een extraatje met Kerst direct goed terecht komt.  Als een lichtje in de duisternis.

Doet u mee? De pechpot kan alle extra giften goed gebruiken.
U kunt uw energietoeslag of zoveel als u kunt missen storten op: NL21 RABO 0348125305 t.n.v. Stichting Buurtpastoraat Utrecht, ovv ‘pechpotgift’. Het Buurtpastoraat heeft een ANBIverklaring.
Dankuwel!
Misschien heeft u vragen, neem dan gerust contact met ons op.

——————————————————————————– 

De pechpot
De pechpot is een klein fonds dat verbonden is aan het Buurtpastoraat Utrecht. Het wordt gevuld met giften van fondsen en donateurs. Utrecht kent veel regelingen en ook noodfondsen. Daar doen we uiteraard altijd  een beroep op. Vaak duurt het even voordat dat geregeld is. En dan zijn we blij dat er ter overbrugging  een ‘pechpot’ is. Een commissie van buurtpastores en twee externe vrijwilligers bekijkt per aanvraag of en hoe ‘de pechpot’ bij kan dragen.

——————————————————————————————————–

Karel en Ilona
Sinds het energiecontract van Karel en Ilona variabel is geworden zijn de kosten de pan uit gestegen. ‘We doen alles zo zuinig mogelijk’, vertellen ze. ‘We branden veel waxinelichtjes en doen ’s avonds pas de verwarming aan’, zegt Ilona. ‘En we koken natuurlijk niet elke dag!’, vult Karel aan. Ik schrik van de vanzelfsprekendheid waarmee ze aangeven niet elke dag te koken, alsof dat een enorme luxe is. Karel vertelt dat ze drie keer per week warm eten en dat ze het verder met brood doen. ‘Dat scheelt in de gaskosten maar ook in de boodschappen.’ Ilona kijkt er triomfantelijk bij. ‘De meiden moesten er wel even aan wennen, maar die hoor je nu ook niet meer.’ Ondanks alle bezuinigen kunnen ze de rekeningen niet meer betalen. Ik bewonder Karel en Ilona om hun daadkracht maar tegelijk vind ik het ook enorm schrijnend. De energiebijdrage van de gemeente blijkt niet voldoende en ik stel voor om een bijzondere bijstand bij de Gemeente aan te vragen voor de energiekosten. Dit is een enorme klus door de hoeveelheid aan bewijsstukken die ingestuurd moeten worden. Daarbij geldt er een beslis termijn van acht weken. In de tussentijd vraag ik boodschappengeld aan uit de pechpot. Twee dagen later is het boodschappengeld er. Ilona en Karel zijn ontzettend opgelucht: ‘We kunnen weer even ademen, hopelijk beslist de gemeente ook positief!’

Het buurtpastoraat Utrecht is in 1992 begonnen als een bijzondere vorm van wat toen ‘Oude-wijkenpastoraat’ genoemd werd.  Er werd ingezet op een vorm van langdurige en intense aanwezigheid in twee buurten in Utrecht, om zo aansluiting te zoeken bij buurtbewoners vanuit hun perspectief en hun ritme van leven. Het was werken volgens de presentiebenadering.
En nu zijn we 30 jaar verder, een jubileum. We zijn dankbaar dat we in die 30 jaar zoveel buurtbewoners hebben leren kennen. Jaren waarin we kinderen geboren hebben zien worden en afscheid moesten nemen van anderen. Een tijd waarin de stad en de buurten veranderden. En tegelijk blijft veel hetzelfde; de levensthema’s van mensen, van buurtbewoners veranderen niet wezenlijk. Geboorte en dood, armoede, verhuizen, trouwen, opvoeden en nog veel meer blijven belangrijk. We zijn dankbaar dat we mee mogen lopen met buurtbewoners.

Het 25-jarig bestaan hebben we gevierd. Dit jaar doen we dat wat stiller. Maar iets te vieren valt er zeker!
Het Buurtpastoraat is nu aanwezig in 5 buurten in Utrecht. Met 5 buurtpastores. Eén van hen is er al vanaf het begin bij. Titus Schlatmann is dit jaar 30 jaar in dienst. Nu werkzaam op Kanaleneiland-Zuid en daarvoor in Rivierenwijk. Gefeliciteerd Titus!
Heleen Heidinga is ook al weer 12,5 jaar buurtpastor. Begonnen in de Queekhovenbuurt werkt ze nu in de Geuzenwijk. Ook Heleen van harte gefeliciteerd!

En we zitten vol met plannen. We willen ons laten zien en horen. Anderen deelgenoot maken van het prachtige werk. De samenwerking opzoeken met partners in het veld om te leren van en met elkaar en om elkaar aan te vullen om zo nog meer kwaliteit te realiseren.

Kortom, het buurtpastoraat is springlevend en vol energie. U hoort van ons!

Ineke Loomans, voorzitter

De buurtpastores hebben verhalen en portretten uit de buurt opgetekend. Buurtbewoners als Joop, Gerard en Kaylee staan centraal. De verhalenbundel is een opvolging en aanvulling op het jaarverslag dat in mei uitkwam.
Het zijn indrukwekkende verhalen van buurtbewoners en geven een inkijkje in het werk van de buurtpastores.
U kunt het hier downloaden of met ons contact opnemen als u graag een schriftelijk exemplaar wilt ontvangen.

Het Buurtpastoraat organiseerde in april twee kennissessies voor collega’s: stedelijke hulp- en zorgverleners en andere relevante partners in Utrecht. Dit naar aanleiding van het bescheiden onderzoek dat we samen met Andries Baart hebben uitgevoerd en gepubliceerd.
Meer lezen over het onderzoek
Daarin keken we hoe buurtbewoners de periode maart 2020 – oktober 2021 beleefd hebben, de tijd van de lockdowns en de coronapandemie.|

In twee rondes hebben we met een aantal wijkadviseurs en gezondheidsadviseurs van de gemeente Utrecht, medewerkers van Bo-ex, sociaal makelaars van Stichting Dock en jongerenwerkers van Stichting JoU goede gesprekken gevoerd. We bespraken waar ons verhaal haakte en waar het herkenning of vragen opleverde voor de eigen werkpraktijk.
We waren erg blij met het enthousiasme waarmee het onderzoek door de deelnemers werd ontvangen. Iemand zei: wat prachtig dat jullie zo dichtbij en heel precies hebben kunnen kijken en de tijd hebben genomen dit te doen. Als je van een afstand kijkt , mis je soms net de essentie en kun je zo in het oude blijven hangen.

We spraken over de betekenis van plekken in de wijk waar mensen tijdens de lockdowns nog naartoe konden; de sluiting van de wijkbureaus en toch deels de openstelling om vindbaar te blijven voor buurtbewoners. De sluiting van het kantoortje van de wooncorporatie in de wijk en hoe deze plek voor bewoners van een heel andere betekenis bleek dan zij dachten.
Ook spraken we over de waarde van het vanaf de straat werken en wat je mist als dat niet kan of mag vanuit je organisatie. Jongerenwerk en de sociaal makelaars voelden veel herkenning en steun bij ons verhaal. Zij kregen hierdoor nog meer motivatie om vanaf de straat te (blijven) werken.

We merkten dat de verhalen en analyses uit het onderzoek uitnodigden tot reflectie, spiegelen naar de eigen werkpraktijk en nieuwsgierig maakten naar onze manier van werken.
Deze ontmoetingen en gesprekken smaken zeker naar meer!

Bekijk hier het samenvattende filmpje

Het volledige onderzoek en een samenvatting staat op Rond corona

Stichting Buurtpastoraat is in samenwerking met professor Andries Baart en oud-collega Monique de Bree gestart met een narratief onderzoek dat zich richt op de vraag hoe buurtbewoners het voorbije (corona)jaar hebben beleefd.
De pastores hebben de afgelopen tijd enkele diepte-interviews afgenomen die we zorgvuldig met elkaar analyseren en waarbij we bespreken wat de input uit de interviews ons te zeggen heeft voor ons werk. Het is erg leerzaam om zo met elkaar aan de slag te zijn. Fonds Franciscus heeft bijgedragen aan de financiering van dit project. De komende tijd gaan we door met de interviews en analyses. In november hopen we het onderzoek af te ronden en de conclusies met u, de buurtbewoners en andere belangstellenden te delen